Biowłókniny to geotekstylia wykonywane z odpadów bawełnianych i bawełnopodobnych z umieszczonymi w runie nasionami traw. Włóknina spełnia rolę nośnika i jest całkowicie nieszkodliwa dla środowiska. W ciągu najdalej dwóch lat włóknina ulega rozkładowi pozostawiając zadarnioną powierzchnię gleby.       Prace nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin rozpocząłem w 1989 roku. W pierwszej fazie zespół badawczy pod moim kierownictwem zrealizował program pod tytułem "Zastosowanie włóknin przeszywanych jako geotekstyliów do ochrony środowiska naturalnego oraz innych celów w gospodarce narodowej". W roku 1991 otrzymałem z Komitetu Badań Naukowych środki finansowe, grant autorski nr 660559102, i w ciągu trzech lat zrealizowałem pracę badawczą zatytułowaną "Zastosowanie biowłóknin do ochrony wydm nadmorskich, umocnienia nadbrzeży oraz rekultywacji toksycznych hałd w elektrociepłowniach".       Badania nad wytwarzaniem i stosowaniem biowłóknin podzielone zostały na cztery zadania, z których pierwsze dwa dotyczyły rekultywacji i stabilizacji nabrzeży i skarp konstrukcji ziemnych wykonywanych z gleby mineralnej, bardziej lub mniej żyznej. Celem dwóch pozostałych zadań było zbadanie możliwości wykorzystania biowłóknin do rekultywacji i stabilizacji trudnych, jałowych terenów, takich jak składowiska popiołów dymnicowych czy piaski wydm nadmorskich. Dla dwóch pierwszych zadań zaplanowany czas badań w zupełności wystarczył do uzyskania optymalnych rozwiązań konstrukcyjnych i strukturalnych biowłóknin, które później zostały wykorzystane do opracowania Polskiej Normy PN - 12074 oraz umożliwił pełną ocenę jakości i efektywności ich stosowania. Zapewnił szerokie wdrażanie metod wykorzystujących biowłókniny. W ciągu trzech lat badań przedsiębiorstwa melioracyjne zastosowały ok. 100 tys. m² biowłóknin. Składy mieszanek traw, sposoby wykładania i pielęgnacji dla celów melioracji wykonane zostały zgodnie z założeniami opracowanymi przez dr Grzegorza Nazaruka z Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach. Biowłókniny zastosowano również w rekultywacji hałdy odpadów zakładów chemicznych Hajduki w Świętochłowicach (ok. 10 tys. m²), skarp dwóch dużych wysypisk odpadów komunalnych w Rokitnie k. Lublina i w Kamieniu k. Kalisza (ok. 60 tys. m²) oraz w elektrociepłowniach (ok. 200 tys. m²). W ramach badań przydatności biowłóknin do rekultywacji terenów jałowych założono poligon doświadczalny na obszarze 2 tys. m² wydm szarych, gdzie dobre rezultaty przyniosło zastosowanie pod biowłókninę ziemi "spławiakowej" z pobliskiej cukrowni. Odbiegającym nieco od ochrony środowiska było zastosowanie biowłóknin dla zadarnienia skarp całorocznego Centrum Narciarskiego Malta-Ski w Poznaniu. Jak wcześniej podałem, w ramach prac badawczych, sprawdzono również przydatność biowłóknin do rekultywacji terenów biologicznie bardzo trudnych, pozbawionych składników mineralnych. Wyniki uzyskane na poligonach na skarpach wysypisk, w elektrociepłowniach i na wydmach szarych potwierdziły, że zastosowanie biowłóknin jest jednym z najtańszych i bezpiecznych ekologicznie sposobów zabezpieczenia i zagospodarowania terenów skażonych i wyjałowionych. Wyłożenie biowłóknin chroni teren przed erozją wodną i wietrzną. Obserwacje biologiczne dotyczące wegetacji roślin dają pewność korzystnego wyniku przy zastosowaniu podsypki z gleby mineralnej i utrzymaniu włókniny w stanie wilgotnym aż do silnego ukorzenienia roślin.       W 1992 roku, wraz z podległym mi zespołem badawczym, utworzyłem firmę Przedsiębiorstwo "Ekotextil" Sp. z o.o. z siedzibą w łódzkim Inkubatorze Przedsiębiorczości, pełniąc w niej funkcję prezesa. Pozytywne efekty badań i licznych wdrożeń zaowocowały w 1994 roku przyznaniem "Ekotextilowi" Sp. z o.o. Nagrody Głównej Prezydenta Łodzi w I edycji konkursu "Łódź Proponuje".       W wyniku działalności promocyjnej biowłókniną zainteresował się inwestor strategiczny i w listopadzie 1994 roku powstała firma "Ekotextil Plus" Sp. z o.o. z 30 procentowym udziałem Przedsiębiorstwa "Ekotextil" Sp. z o.o., w zamian za kilkuletnią licencję na cztery zgłoszenia patentowe mojego autorstwa. Pracując w "Ekotextil Plus" Sp. z o.o. pełniłem w niej funkcję dyrektora ds. badawczo produkcyjnych, nadzorując zarówno dalsze wdrażanie biowłóknin, jak i ich produkcję. Po pięciu latach, w wyniku niezależnych od mojej pracy zmian organizacyjnych i rozpoczęcia procesu likwidacji "Ekotextil Plus" Sp. z o.o. zostałem z niej zwolniony z przyczyn ekonomicznych. Dzięki znalezieniu partnera kapitałowego mogłem kontynuować wytwarzanie i udoskonalanie biowłóknin.       W 1999 roku powstała firma "Trava system" s.c. Zbigniew Kaźmierczak, Wojciech Pawliszewski. Firma zajmuje się zarówno produkcją i sprzedażą biowłóknin, jak i dalszym ich rozwojem. W 2000 roku zgłosiliśmy do Urzędu Patentowego nowe rozwiązanie techniczne, które obejmuje poprzedni sposób wsiewania nasion w runo włókniny i zapewnia uzyskiwanie bardziej równomiernej szaty roślinnej zarówno pod względem wypełnienia powierzchni jak i prawidłowego wymieszania poszczególnych składników w zestawach stosowanych traw. W roku 2004 uzyskaliśmy prawo ochronne na powyższe zgłoszenie. Ponieważ licencja udzielona poprzedniemu partnerowi wygasła, jesteśmy obecnie jedyną firmą uprawnioną do korzystania z rozwiązań techniczno-technologicznych mojego autorstwa, zapewniających biowłókninie jakość zgodną z Polską Normą PN-12072.       Udoskonalenie równomierności wsiewu nasion umożliwia biowłókninom szerokie stosowanie w "małej architekturze zielonej" przy zakładaniu nowych oraz rekonstrukcji wieloletnich, starych trawników w ogrodach przydomowych i na działkach rekreacyjnych. Dzięki pracom nad uaktywnieniem nasion poprzez stosowanie otoczkowania z odpowiednich zapraw nawozowych przyspieszony został moment wschodu roślin oraz okres ich ukorzeniania, uzyskano bardziej równomierny start wszystkich gatunków traw w stosowanych mieszankach i znacznie zmniejszono plamistość runi często wynikającą z nierównomiernego rozkładu składników mineralnych w glebie. W ciągu pięciu lat działalności walory naszych biowłóknin doceniło wielu odbiorców pokrywając nimi setki tysięcy metrów kwadratowych powierzchni skarp i budowli hydrotechnicznych. Nasze wyroby są zgodne z Polską Normą PN-12074, posiadamy atest Państwowego Zakładu Higieny oraz pozytywne opinie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów a także wielu firm budowlanych, rekultywacyjnych, drogowych i działających na rzecz ochrony środowiska.       Przedstawiając Państwu nasze kompetencje w zakresie produkcji i stosowania biowłóknin zapraszamy do współpracy.       Z poważaniem       Zbigniew Kaźmierczak